ΙΕΡΑ ΛΑΦΥΡΑ

Αγγέλου φτερούγα απαλά μάτωσε
αγγίζοντας την πύλη του Χρόνου
Παραδομένα τα μάτια ορκίστηκαν
αιώνια Αγάπη στον άστεγο Έρωτα
γελώντας εφηβικά στις διασταυρώσεις
σαν ενέπνεαν ακροβατικές δεξιοτεχνίες
Τρεμάμενα τα χέρια οδήγησαν νωχελικά
έχοντας αποσπάσει μυρωμένα λάφυρα
σε αιχμάλωτους πόθους και αναμνήσεις
Και η φτερούγα!
θα μείνει για πάντα εκεί σκαλωμένη
στην πύλη του Χρόνου
να θυμίζει στα άφθαρτα κορμιά
τον ύστατο προορισμό τους...

Μαρία Φουσταλιεράκη 11-12-2015