Με ρώτησες,
πώς ξέρει κάποιος αν στ’
αλήθεια είναι
ερωτευμένος
ή η ανάγκη της μοναξιάς
ή η ανάγκη της μοναξιάς
τον γελά και τον κάνει
άθελά του
επιδέξιο ψεύτη;
Απ’ την ασημόσκονη, σου
απάντησα
Ο κόσμος γεμίζει
ασημόσκονη σαν είσαι ερωτευμένος
Γνωστά μέρη που κάθε μέρα
μόνος σου περπάταγες
φαντάζουν καινούργια,
καθημερινοί άνθρωποι που
διασχίζουν τα πεζοδρόμια
φαντάζουν σπουδαιότεροι
Χάνεις τον προσανατολισμό,
αναρωτιέσαι πού βρίσκεσαι
Όλα μοιάζουν παράδεισος
Κάτω απ’ τα πόδια των
ερωτευμένων
πλάκες πεζοδρομίων μεταμορφώνονται
σε ρυάκια που υμνούν το
Θεό Έρωτα…
Μαρία Φουσταλιεράκη 24-11-15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...