ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑ

Συγχώρεσέ με έτσι άσπλαχνα που σ’ εγκατέλειψα

αγάπη μου

φόβος με κυριάρχησε οφείλω να στ' ομολογήσω

το μυαλό ανίκανο να συλλάβει την προσμονή μας

ποτέ δεν φαντάστηκε παράδεισο μέσα του να ζω

όμως όλα όσα πόθησα τα έζησα δίπλα σε σένα!

Αλλά ήρθε πρόωρα να μ’ επισκεφτεί αυτό τ’ όνειρο

στην αλφαβήτα της ζωής σαν αρχάριο εμένα βρήκε

κι εσένα στη μέση είχε φτάσει το δικό σου ριζικό

Και τώρα πώς να συγχωρήσω τον εαυτό μου;

Και γιατί να επιτρέψω να γεννηθώ τόσο νωρίς;

Δεν είχα πραγματική ευκαιρία να στ’ αποδείξω

οι ημερομηνίες ήταν απέναντί μου ασυνεπείς

Ξέρω πως κοιτάζεις φωτογραφίες στο ψυγείο

και σαν θυμάσαι ο θυμός βουρκώνει συνεχώς

όμως στο χρόνο αφέσου αξέχαστε έρωτά μου

γιατί κάποιους ερωτευμένους η σκληρή ζωή

μπορεί και σκοτώνει ακαριαία σε μια στιγμή

  

Μαρία Φουσταλιεράκη 11-11-15