Νέκρωσαν από χρόνια
μαύροι παλιοί έρωτες
με πείσμα στοίχειωσαν
στης άρνησης τη θέα
εικόνες κάποτε τρυφερές
από καιρό μούχλιασαν
μπαγιάτικο ψωμί
ξεχασμένες σε πατάρι
κακεντρεχείς αγαπημένες
πρόσχημα μετάνιωσαν
εύφορο έδαφος ζητούν
σκαπανείς πικρών ονείρων
μέχρι ανίερες συμμαχίες
σαν τους λύκους κάνανε
ξόρκια να μαγειρεύουν
σε μαρμίτες χαλασμένες
ωκεανός βούλιαξε γη
κάτω στα πόδια τους
ένας κωπηλάτης μόνο
στην όχθη θα εκβάλλει
αντιγύρισμα αδιαφορίας
το άσπιλο βλέμμα φόρεσε
οι ξενιστές κρύβονται
σε δανεισμένα μονοπάτια
ασήμαντες πάντοτε ήτανε
της γελοιότητας οι
οχλήσεις
πυξίδες πιστοποιημένες
μόνο οι δρόμοι κουβαλάνε
οι ρόλοι στα παραμύθια
θέλουν ν’ αντιστρέφονται
όμως
ευτυχώς αρχέγονο σχέδιο
φτιάχτηκαν
για ν’ ακολουθάνε
Μαρία Φουσταλιεράκη 5-11-2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...