Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΫΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ - ΜΑΚΗΣ ΡΟΥΣΟΜΑΝΗΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΗ



Το μυθιστόρημα του Μάκη Ρουσομάνη "ΑΫΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ" όποια εποχή του χρόνου και να το διαβάσει κανείς τον μεταφέρει σε ένα βροχερό χειμώνα και νιώθει τη θαλπωρή από ένα αναμμένο τζάκι. Βρισκόμαστε μάλλον κουλουριασμένοι στην αγαπημένη μας πολυθρόνα και ακούμε σε απολαυστικά χαμηλή ένταση αριστουργήματα κλασσικής μουσικής, διαβάζοντας χαμένοι σε άλλους κόσμους, για μύθους, παραμύθια, για εγκλήματα, για  πάθη και για  έρωτες με την πρώτη ματιά.
Το βιβλίο είναι γραμμένο με την ψυχή και όχι με την πένα του δημιουργού με μια γραφή  που είναι εξαιρετική, άμεση, ενδιαφέρουσα, αβίαστη, ρέουσα, ευγενική και οι διάλογοι του είναι κάτι παραπάνω από ζωντανοί.
Σε όλο το έργο σαν φίλος-αφηγητής μας υποψιάζει για όλα αυτά που μπορεί να συμβούν ή έχουν ήδη συμβεί και μας κλείνει το μάτι στα σημεία που πρέπει να έχουμε αυξημένη την προσοχή μας.

Ο βασικός πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι ο Έρωτας που άλλοτε ζει μέσα στο ζεστό γήινο σώμα του και τρέφεται με  άδολη αγάπη και άλλοτε περιφέρεται σ' ένα διάφανο χωροχρόνο και τρέφεται με αναμνήσεις, δικαιοσύνη και εκδίκηση.
Ο συγγραφέας με ένα σχεδόν μαγικό τρόπο μας μεταφέρει από τη μια εποχή στην άλλη, από το παρόν στο παρελθόν, πατινάροντας με δεξιοτεχνία στον πάγο και φτιάχνοντας σημάδια αγάπης, για να μην χαθούμε.
Οι ήρωες γλιστράνε πατινάροντας πάνω στη ζωή  και για οδηγό τους έχουν το ένστικτο επιβίωσης μα και ένα ανεπτυγμένο αίσθημα ευθύνης και  καθήκοντος, καλοσυνάτο και γενναιόδωρο.

Βλέπουμε ιστορίες ζωής παιγμένες σε γραμμόφωνο και ακριβώς πάνω στους ομόκεντρους κύκλους των πλακών στέκονται ισορροπώντας ξωτικά, νεράιδες,  αερικά,  μυστικά,  πάθη, εγκλήματα και πόνος.
Φύλα και ζωές επαναπροσδιορίζονται. Ασθένειες του έρωτα και της ψυχής ψάχνουν τη γιατρειά τους στα καλιαρντά του πεζοδρομίου μα και στα ύψιστα διαχρονικά αξιώματα.
Ανήλικοι και απροστάτευτοι φυγάδες ζουν ανάμεσα στην πλέμπα υπό την προστασία των άγιων εκπροσώπων και παραδίδουν στους φτωχούς τα κέρδη της ελεημοσύνης που κλέβουν από τον εαυτό τους.
Απίστευτοι αστικοί μύθοι με πρόσγειους αναβιώνουν με τους πρωταγωνιστές τους να έχουν σκορπίσει σε διαφορετικές περιοχές και εποχές, κυνηγημένοι από την ίδια τους τη μοίρα, ενώ το άϋλο αποτύπωμα του καθένα τους έχει ζωγραφιστεί ανεξίτηλα στο κεντημένο με δάκρυα πάπλωμα της προίκας.

Η Αγάπη όταν δε μπορεί να ζήσει με τον άνθρωπο που πραγματικά θέλει και είναι το αιώνιο αυθεντικό της αποτύπωμα, δίνεται αναγκαστικά σε ένα βολικό της  ολόγραμμα που όμως ως επιλογή αποδεικνύεται κακή, αδιάφορη, άχρηστη έως και καταστροφική.
Κάθε ένας άνθρωπος πρέπει να αγαπιέται από αυτόν που του ορίστηκε από τη γέννησή του, διαφορετικά, οτιδήποτε άλλο θα αντιμετωπιστεί από την ειμαρμένη σαν ξενιστής αρχέγονων ασθενειών που θα βλάψουν τον άτυχο αποδέκτη.
Τότε τα πνεύματα αποκτούν πραγματική υλική υπόσταση.


Με ταξίδεψε, με συνεπήρε και με γέμισε αγάπη το βιβλίο  του Μάκη Ρουσομάνη.

6/8/2015

2 σχόλια:

Πείτε μας τη γνώμη σας...