Ξημερώνουν κάτι μονόχρωμες
μέρες
που σε κάνουν να στέκεσαι
σε στάση προσοχής
στου πολύβοου δρόμου μέσα
το ρίσκο
αλήθειες να καταλάβεις
προσπαθείς
Θέλεις ν' ακούσεις για
ταξιδιώτες
που αποφάσισαν να στήσουνε
φωλιά
τους γήινους να
προσπερνούν τις αμαρτίες
ατάραχα ανώφελους δρόμους
να κοιτάς
Μέχρι να νυχτώσει εκεί
περιμένεις
παρασύρθηκες στις λέξεις
που φοράς
θαύμαζες νέα χέρια που
περνούσαν
ρόζους φοβούνται, ξένα
ακριβά χρυσαφικά
Μαρία Φουσταλιεράκη 14-6-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...