ΑΝΥΔΡΟΣ ΠΟΘΟΣ

Πίστευαν πως τα νοικιασμένα σκηνικά του ερωτισμού

θα έπαυαν στο τέλος παιχνίδια επαναστατημένα να θυμίζουν,

πως πρόστυχα φιλιά είναι ικανά να χορτάσουν ηδονή

με φτηνές φαντασιώσεις να πεθάνουν παρθένες οι αισθήσεις

Μια σκέψη, ακόμα ερεθισμένη απ’ τα φαντασμένα βογγητά

σε βρώμικα σεντόνια πάνω ξαπλώνει
λεκέδες ψηλαφίζοντας, καμβά έψαχνε να βρει στα σκοτεινά

αθόρυβα, τα κοιμισμένα κορμιά δίχως να ενοχλήσει

Ν’ αποτυπώσει μια ένωση έψαχνε

Άνυδρου πόθου την αιωνιότητα να λησμονήσει

Στο κομοδίνο μισογεμάτα ποτήρια βρισκόταν στα δεξιά

σημάδια πενθούσαν από κόκκινα πληγωμένα χείλη

ένα τασάκι υπήρχε στη γυναικεία μεριά την αριστερή

γεμάτο από οικείες μυρωδιές χρησιμοποιημένων σπίρτων

Λένε, τα κορμιά έρωτα σαν χορτάσουν, κοιμούνται αγκαλιά

το αίμα κυλά σε ατομικές φλέβες ξεχνώντας την πρωινή αγωνία

στον αφύλαχτο υπόνομο κρύφτηκε του έρωτα η φωτιά

πριν προλάβει να εξαπλωθεί και κάψει τη διψασμένη πόλη

Ξημέρωσε

Το προγραμματισμένο ρολόι άρχισε βίαια να χτυπά

ο καπνός των τσιγάρων διαλύθηκε από τον ήχο

βλαστήμιες, αναστάτωση επικράτησαν στο δωμάτιο ξαφνικά

με άτακτη φυγή ποδοπατήθηκαν ολοκαίνουριες σόλες

Στην πλάτη της καρέκλας έμειναν να κοιτούν σιωπηλά

μια ηδονή

ένας λυγμός

μια απουσία

Μαρία Φουσταλιεράκη 7-6-2016