Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ


Αποφάσισα μια βόλτα απόψε να βγω για να νιώσω καλύτερα.
Να ομορφύνω λιγάκι τη ζωή μου που τελευταία με δυσκόλευε αρκετά.
Ήμουν στεναχωρεμένη και το χαμόγελο με δυσκολία έβγαινε απ' τα άβαφα χείλη.

Σκέφτηκα να κάνω ένα χαλαρωτικό μπάνιο πρώτα,
από κείνα τα καυτά που μ' αρέσουν και που κοκκινίζουν το δέρμα απ' το τρίψιμο.

Μετά, καλή ιδέα μου φάνηκε ν' αλείψω το κορμί μου με κρέμα σώματος για να μοσχομυρίσουν όλα τα κοιμισμένα μου κύτταρα.

Πράγματι ένιωσα καλύτερα. Καθαρή και όμορφη.

Στην ανοιχτή ντουλάπα στάθηκα μετά, να διαλέξω κάτι όμορφο και σέξι.
Αγόρασα καινούρια ρούχα φέτος κι ακόμα δεν τα 'χω φορέσει.

Πουθενά δεν πάω τελευταία.

Διάλεξα ένα όμορφο φόρεμα και το φόρεσα πάνω απ' τα δαντελένια μαύρα μου εσώρουχα.

Διάλεξα ασορτί παπούτσια, τσάντα και πανωφόρι.
Κρύωσε για τα καλά ο καιρός τα βράδια.

Τ' ακούμπησα στην πολυθρόνα και πήγα στον καθρέφτη του μπάνιου για να βαφτώ.

Τα μαλλιά μου μάζεψα σε διάφορους κότσους, μα τελικά τ' άφησα ελεύθερα να πέφτουν στους ώμους μου.

Έβαλα προσεκτικά μεικ - απ στο πρόσωπό μου για να μη φαίνεται κουρασμένο και σκεπτικό.
Τα μάτια μου έβαψα και απέκτησαν λάμψη.

Το ρουζ στα μάγουλα με έδειξε πάλι χαρούμενη.

Τα χείλη ζωντάνεψαν με το κόκκινο κραγιόν.
Φιλήδονα έδειξαν κι ας μην είχα απόψε ίχνος διάθεσης ερωτικής.

Πινελιά τελευταία ένα διακριτικό κόσμημα στο ντεκολτέ, άρωμα πίσω απ' τα αυτιά κι έτοιμη ήμουν να φορέσω τα τακούνια και να φύγω.

Κοίταξα το αποτέλεσμα στον ολόσωμο καθρέφτη.

Ξαφνικά δεν πίστευα πως ήμουν εγώ.


Έδειχνα τόσο ξέγνοιαστη, όμορφη και επιθυμητή.
Σίγουρη για τον εαυτό μου και λαμπερή.

Φοβήθηκα.
Δεν ένιωθα έτσι μέσα μου. Μπερδεμένη ήμουν, θυμωμένη κι απογοητευμένη.

Άναψα τσιγάρο για να κερδίσω χρόνο και να σκεφτώ.

Δυο ώρες ετοιμασίας πέτυχαν κάτι παραπάνω απ' το επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά δεν ήμουν ευχαριστημένη.

Παζάρευα μέσα μου αν θα κάνω λάθος που θα βγω.
Απόψε ήμουν επιρρεπής στα λάθη. Η κρίση μου ήταν θολωμένη.
Ίσως ήταν κακή ιδέα.

Τα κλειδιά του αυτοκινήτου κρατούσα στο χέρι, το τσιγάρο είχε από ώρα τελειώσει και γω ακόμα παζάρευα μέσα μου των ονείρων μου όλες τις αυτοκτονίες.

Πέρασε ώρα που στεκόμουν όρθια. Τα πόδια μου πόνεσαν απ' το ύψος των τακουνιών.
Τα μάτια μου κλειστά είχα όσο κάπνιζα και σκεφτόμουν.

Όταν τ' άνοιξα είδα πως ήταν υγρά.

Άλλαξα γνώμη.

Ξεβάφτηκα με την ίδια επιμέλεια που είχα βαφτεί και ξεντύθηκα αφήνοντας τα ρούχα και τα εσώρουχα στο πάτωμα.

Φόρεσα μαλακά εσώρουχα, ζεστές πυζάμες και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου να κοιμηθώ.

Καληνύχτα Τίνκερμπελ.



Μαρία Φουσταλιεράκη 28-10-2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας...