Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ

Ποτέ δεν ξέρεις τι θα ‘ρθει στη ζωή και πόσο θα κρατήσει γι’ αυτό την καλημέρα να τη λες με βιάση κοιτώντας τον ήλιο κατάματα, ενώ την καληνύχτα αργόσυρτα και μέσα σε σφιχτές αγκαλιές απ’ αυτές που σε ξημερώνουν…..

Μερικές φορές, εντελώς ξαφνικά και χωρίς προφανή λόγο, δε μας ταιριάζει πλέον κάτι που μέχρι χθες μας βόλευε αφάνταστα πολύ.

Έναυσμα γι’ αυτή τη σκέψη ήταν τα χαρτάκια από τα στριφτά τσιγάρα.

Για πολλούς μήνες τα μαύρα χαρτάκια Mια χαρά με βόλευαν, ώσπου μια μέρα, στρίβοντας το πρώτο απολαυστικό τσιγάρο της ημέρας, μου φάνηκε ξαφνικά παράταιρο στα δάχτυλά μου.

Μου φάνηκε ένα ξένο και χοντροκομμένο χαρτάκι που καταπίεζε το λεπτεπίλεπτο καπνό, αντί να τον περιβάλλει στοργικά κι ανάλαφρα για ν’ αναδείξει την άριστη ποιότητά του.

Κάπως έτσι σκέφτηκα πως λειτουργούν οι σχέσεις και οι συνήθειές μας μέσα σ’ αυτές.

Μας ταιριάζουν γάντι μέχρι να ξυπνήσουμε μια μέρα και να μη μας ταιριάζουν καθόλου. Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι.

Μπορεί κάτι ν’ αλλάζει γιατί ήρθε η ώρα να πάει παρακάτω.

Μπορεί ένα συναίσθημα να έχει ξεπεραστεί και να μην μας αρκεί πλέον για να ‘μαστε ευτυχισμένοι

Μπορεί ένας άνθρωπος να μη χωράει πια στον κόσμο μας ή εμείς στο δικό του.

Μπορεί μια σχέση να έχει δώσει ό,τι ήταν να δώσει και να τη συντηρούμε τιμής ένεκεν ή ακόμα χειρότερα, από λύπηση.

Μπορεί εμείς να εξελισσόμαστε με ρυθμούς που να μη μπορούν ν’ ακολουθήσουν οι γύρω μας.

Σε κάθε περίπτωση όμως, για ό,τι δε μας βολεύει πλέον, καλά θα κάνουμε να το αφουγκραστούμε με σεβασμό και σοβαρότητα.

Η Ζωή μας, αν μη τι άλλο πρέπει να βολεύει εμάς.

Εμάς.

Όχι τους άλλους.

Και δεν είναι εγωιστικό.

Είναι μοναχικό.

Και προπάντων ειλικρινές. Έτσι όπως οφείλει να είναι η ύπαρξή μας.

Έντιμη και ειλικρινής.

Γιατί η Ζωή είναι ένα πανέμορφο δώρο παρ’ όλες τις δυσκολίες, τις στραβοτιμονιές και τις σκοτούρες που έχει.

Ας βρούμε κάτι που να μας κάνει ν’ ανυπομονούμε να ξημερώνει. Κάθε μέρα.

Ας είναι οτιδήποτε. Ένας σύντροφος. Ένα ιδανικό. Ένας στόχος. Ένας σκοπός που θ’ αφιερωθούμε ολόψυχα σ’ αυτόν και θα μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους.

Αλλά ό,τι και να επιλέξουμε να κάνουμε,  να είναι μεγάλο. Ν’ αξίζει. Να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους ώστε να μπορούμε να καμαρώνουμε κρυφά και φανερά γι’ αυτό που έχουμε καταφέρει να γίνουμε.

Γι’ αυτό που γίναμε ως τώρα με κόπο και θυσίες.

Και να ξέρεις, καμιά θυσία δεν πάει χαμένη όταν είναι για το καλό μας, όταν βοηθά στην προσωπική μας βελτίωση.

Για να είναι ευτυχισμένος ένας άνθρωπος, στη Ζωή πρέπει να φέρεται σα να ‘ναι Γυναίκα.

Άρα:

Να της χαμογελά

Να την αγαπά

Να τη φροντίζει

Να της φέρεται με σεβασμό

Να της κάνει και τα χατίρια

Να την εκπλήσσει συχνά

Να μην τη μαλώνει άμα μουτρώνει

Να μην την αποπαίρνει άμα σφάλει

Να μην την προσπερνά αβίαστα

Και προπάντων να μην την αρπάζει απ’ τα μαλλιά,  όπως λέει ο θυμόσοφος λαός,

αλλά να της τα χαϊδεύει απαλά για να κοιμηθεί το βράδυ

και να της τα φιλά τρυφερά όταν ξυπνάει το πρωί.

Μαρία Φουσταλιεράκη 2-11-2016