ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕ ΧΑΘΗΚΑ ΚΙ ΓΩ

Δε φταίνε πάντα τα παπούτσια

μπερδεμένα ίχνη αν ακολουθούν

χιλιοπερπατημένες διαδρομές

αέναους κύκλους αν μετατρέπουν

Φταίνε οι σόλες που δεν τολμούν

από παλιά μονοπάτια να ξεστρατίσουν

Φταίνε οι σκέψεις όταν λένε ψευτιές

και φόβο κοιμίζουν στην αγκαλιά τους

Οι νέες διαδρομές ευτυχώς το δρόμο μαλάκωσαν

δυνάμωσαν με τη σειρά τους κι οι αντοχές

για να μη χαθεί η θέληση στη σιωπή

για να μη χαθεί η ανάσα στο σκοτάδι

για να μη χαθεί η αγάπη στην παγωνιά

Ευτυχώς που δε χάθηκα κι γω

τολμηρή στολή όταν κατάσαρκα φόρεσα

και στον καθρέφτη κρυφά κοίταξα

τον εαυτό μου να χαμογελά στο μέλλον

Για να γεννηθεί το νέο

πρέπει να πεθάνει το παλιό

--------- κανόνας ----------

Μαρία Φουσταλιεράκη 31-10-2016