Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕ ΧΑΘΗΚΑ ΚΙ ΓΩ


Δε φταίνε πάντα τα παπούτσια
μπερδεμένα ίχνη αν ακολουθούν
χιλιοπερπατημένες διαδρομές
αέναους κύκλους αν μετατρέπουν

Φταίνε οι σόλες που δεν τολμούν
από παλιά μονοπάτια να ξεστρατίσουν
Φταίνε οι σκέψεις όταν λένε ψευτιές
και φόβο κοιμίζουν στην αγκαλιά τους

Οι νέες διαδρομές ευτυχώς το δρόμο μαλάκωσαν
δυνάμωσαν με τη σειρά τους κι οι αντοχές
για να μη χαθεί η θέληση στη σιωπή
για να μη χαθεί η ανάσα στο σκοτάδι
για να μη χαθεί η αγάπη στην παγωνιά

Ευτυχώς που δε χάθηκα κι γω
τολμηρή στολή όταν κατάσαρκα φόρεσα
και στον καθρέφτη κρυφά κοίταξα
τον εαυτό μου να χαμογελά στο μέλλον

Για να γεννηθεί το νέο
πρέπει να πεθάνει το παλιό
--------- κανόνας ----------



Μαρία Φουσταλιεράκη 31-10-2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας...