Μου
φαίνεται πως έχω φυλαγμένα γράμματα σ' ένα κουτί με παλιές φωτογραφίες. Όταν
ήμουν μικρή, συνήθιζα να γράφω γράμματα στον ενήλικο εαυτό μου· τότε δεν μεταχειριζόμουν τη λέξη ενήλικας, έλεγα
μεγάλος.
Σε
κάθε γράμμα παρουσίαζα και μια διαφορετική εκδοχή για τη ζωή μου· σε περίπτωση που κάποιο από τα σχέδιά μου δεν
πήγαινε και τόσο καλά.
Σε
ένα γράμμα, θύμιζα στον εαυτό μου πως τ' αγόρια είναι χαζά και πως καλά θα
έκανα να μην έχω και πολλά πάρε δώσε μαζί τους, γιατί τ' αγόρια ξέρουν μόνο να
χτυπιούνται μεταξύ τους, να βρίζουν αυτούς που μπορούν και να κοροϊδεύουν στα
διαλείμματα τα κορίτσια.
Τότε,
σ' εκείνη την ηλικία, ούτε στον εαυτό σου δεν παραδεχόσουν πως σου άρεσαν τ'
αγόρια. Στο ίδιο γράμμα, έλεγα στον εαυτό μου να μετακομίσω μόλις γίνω δεκαοκτώ
χρόνων και να μην ξεχάσω να πάρω μαζί μου την κούτα με τις παλιές φωτογραφίες
και τα γράμματα. Θα μου χρησίμευαν, έλεγα, τις στιγμές που θα αναρωτιόμουν ποια
είμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...