Σκέφτηκα βολική πως είναι ώρα
ξηλωμένα παλιά όνειρα να
μπαλώσω
σε σεντούκι ξεχασμένα αναπαύονται
κάτω απ’ τα στρωσίδια του
χειμώνα
Διάλεξα πανέμορφη διάφανη κλωστή
με ζήλο ξεκίνησα μα κι απροθυμία
ανέγγιχτο από σκέψεις μπάλωμα
σύννεφο αέρινο ήθελα να μοιάζουν
Επιτυχημένα τη δουλειά σαν τέλειωσα
στα ξηλωμένα λόγια δεν αντιστάθηκα
μα ούτε κλωστή στάθηκε
ανθεκτική
ούτε βελόνα μπόρεσε να τα
τρυπήσει
αερικά γίνανε, καπνός με
βάρος ειδικό
καμιά τεχνική άξια να τα επιδιορθώσει
Το αποτέλεσμα έμοιαζε παράταιρο πολύ
επαγγελματίες μοδίστρες
τώρα θρηνούνε
και χέρια που κουράστηκαν λυπούνται
Μπήκαν τα σύνεργα στη θέση
τους ξανά
νόημα σ' αποφόρια αρνήθηκαν να δώσουν
καλύτερα μαζί με σκουπίδια να πεταχτούν
- απ’ την αρχή εκεί ανήκαν -
Μαρία Φουσταλιεράκη 14-1-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...