ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΚΟΡΕΣ

Στου ξέφωτου τη γαλήνη ταξιδεμένες κόρες

πλεγμένα γέλια φορούσαν μακριά απ' το θόρυβο του κόσμου

του δάσους πλάσματα συμμετείχαν ιερά

με μύηση μάγευαν και μαγεύονταν απ’ τη φύση

Λευκά φορέματα ντύνονταν

ελεύθερα άφηναν τα μαλλιά

η παρθενικότητα σχεδίαζε με φόντο το Αιώνιο Δέντρο

Κορδέλες γι΄αναθήματα έβαζαν στα κλαδιά

του ανέμου τις παραγγελίες μετέφεραν στο μέλλον

Τα πόδια γδύθηκαν δύναμη να πάρουν από τη Μάνα Γη

κόκκινα φιλιά χάριζε εκείνη στις μυημένες θυγατέρες

Η ιέρεια με το αόρατο ένδυμα του Χρόνου

αναπαμό δεν είχε να θεραπεύει την Αγάπη

την έξαψη της επιτόκου στο πράσινο βλέμμα φορούσε

γεννήσεις να ευλογήσει επαγρυπνούσε η καθαρή καρδιά

Γέμισε η κλεψύδρα,

περαστικά σκυλιά ξάπλωσαν ακίνητα στο χώμα

με σιγανά γρυλίσματα μερτικό ζητούσαν απ' το σύμπαν

Τρομαγμένος άνθρωπος,

αντήλιο χέρι έβαλε στο μέτωπο να διακρίνει καθαρά

γύρω του νεράιδες και τραγούδια κρύφτηκαν στα φρέσκα φύλλα

Άδειασε η κλεψύδρα,

χορτασμένα από ευλογίας χάδια τα σκυλιά

πειθήνια ακολούθησαν το ζαλισμένο τους αφέντη

Μαρία Φουσταλιεράκη 16-5-2016