Μια μάνα βυθίστηκε βαθιά
στη στεναχώρια.
Βρέφη ξαπόσταιναν ήρεμα
στην αγκαλιά της.
Πίκρες θα ζούσαν στη ζωή
κι ελάχιστες χαρές.
Ανίδεα για τον κόσμο που
κληρώθηκαν να ζήσουν.
Με παράξενο νανούρισμα
ξόρκιζε το κακό.
"Κανείς δεν πληγώνει
τον άλλον άθελά του
κι ας κάνουν τους
ξαφνιασμένους όταν αποκαλυφθούν,
ας προσφέρουν άχαρες
συγγνώμες' μην τους ακούς,
στο βάθος χαίρονται να
ξέρουν πως πονάς
θυμούνται πως γελούσες την
ώρα που πονούσαν.
Να θυμάσαι, είναι αμαρτία
ο τόσος εγωισμός,
όταν γονατίζουν, τη
σεμνότητα καταριούνται
και την εξιλέωση πάντα με
δέκα δάχτυλα μετρούν".
Μαρία Φουσταλιεράκη 19-2-2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...