ΗΘΕΛΑ ΝΑ’ ΧΩ ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟΨΕ

Ήθελα να 'χω πολλά χρήματα απόψε στο πορτοφόλι μου. Για να μπορώ να πω στον ταξιτζή να συνεχίσει να οδηγεί μέχρι να κουραστεί.

Μετά θα του ζητούσα να βάλει τραγούδια στο ραδιόφωνο. Θα' θελα να 'χαν μελωδίες μελαγχολικές, απ' αυτές που μ' αρέσει ν' ακούω όταν ταξιδεύω. Θα τον παρακαλούσα να μη μου μιλάει, μονάχα να συνεχίσει να οδηγεί.

Εγώ, στο πίσω κάθισμα θα καθόμουν και θα κοίταζα έξω. Το δεξί μου χέρι θα στήριζε το κεφάλι μου στο παράθυρο. Θα ονειροπολούσα και θα σκεφτόμουν.

Θ' άκουγα τα λυπημένα τραγούδια και κάθε μερικά μέτρα δρόμου θ' άφηνα λεύτερη μια σκέψη στην άσφαλτο.

Πρώτα θα ελευθέρωνα αυτές που 'χω φυλακισμένες πολύ καιρό.

Τις ένιωθα να διαμαρτύρονται. Δεν τους άρεσε που τις κρατούσα σε ομηρία παρά τη θέλησή τους. Πάλιωναν, όρθιες και στριμωγμένες.

Μακάρι να είχα πολλά χρήματα απόψε.

Όταν θα κουραζόταν να οδηγεί ο ταξιτζής, θα του 'λεγα πως θέλω να κατέβω. Θα τον πλήρωνα με τα πολλά χρήματα που θα 'χα στο πορτοφόλι μου και θα 'βρισκα ένα μοναχικό ξενοδοχείο. Μάλλον θα κόντευε να ξημερώσει.

Ρούχα δεύτερα, εξόν απ' αυτά που θα φορούσα, δε θα 'χα. Ούτε και δεύτερες ευκαιρίες.

Θα διάλεγα ένα δωμάτιο να βλέπει θάλασσα ή βουνό, ανάλογα με τους δρόμους που θα 'παιρνε ο ταξιτζής.

Θα κοιμόμουν γυμνή για να μην τσαλακώσω το φόρεμά μου.

Πριν κοιμηθώ, θα 'πλενα στο νιπτήρα το εσώρουχό μου για να το φορέσω καθαρό όταν ξυπνήσω.

Μαρία Φουσταλιεράκη 15-5-2017