ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟ ΜΠΟΡΝΤΕΛΟ

Στο περιπλανώμενο μπορντέλο το ρόφημα ευτυχίας σερβίρεται στις εννέα ακριβώς.

Στους φτωχούς απαγορεύονται οι εκτρώσεις, είναι γραμμένο με κεφαλαία γράμματα στον πίνακα ανακοινώσεων, σε εφτά γλώσσες.

Καμία ανοχή στις πόρνες που δεν αντέχουν σφιχτό στηθόδεσμο να τις ακουμπά και ισχυρίζονται πως τους κόβει τις ανάσες. Δεν τους περισσεύουν πολλές, σύμφωνα με το διεθνές καταστατικό.

Το τσάι κρύωσε πριν το σερβίρει η Μαντάμ και τα βουτήματα με γέμιση σοκολάτας τελείωσαν από χθες. Μία μία χάνονται οι απολαύσεις μπροστά από τα μάτια των θαμώνων.

Ο μεταξωτός σπάγκος δεν έφτασε να δέσω το πεπρωμένο της κάθε μιας. Απελπισία και χυδαιότητα σέρνεται στο πάτωμα όταν κόβεται.

Σκούπισε τα αίματα πόρνη από τα χέρια σου, θα τρομάξουν τα ριγμένα παιδιά άμα τα δουν.

Πάντα σου άρεσε να σε φιλάω πίσω από το λαιμό, ήσουν η μικρότερη και η πιο αγαπημένη μου.

Δεν είναι σοβαρό που δεν μ αγαπάς, ούτε εγώ με αγαπώ. Μόνο το χρήμα αγαπούν οι προαγωγοί, αθώο κορίτσι.

Πρέπει να νικήσουμε τον ανταγωνισμό. Μια αυτοκτονία θα είναι σπουδαία διαφήμιση για το μπορντέλο μας. Οι πατούσες σου ήταν ανέκαθεν ματαιόδοξες. Όλα θα πάνε καλά. Έλα, μην φοβάσαι, δεν θα σε πονέσω πολύ.

Παλιά, όταν κάποτε φοβήθηκα μια φορά κι γω, στοίχειωσαν οι νύχτες μου κι έτρεμα μη σβήσω ολομόναχος κοιτώντας ένα βρώμικο κενό.

Ο φόνος και τα κομπλιμέντα αρχίζουν με τον ίδιο τρόπο, δεν το γνωρίζατε αγαπητέ μου; Με συγκινείτε. Ω, μα ναι, έχετε δίκιο, δεν το σκέφτηκα κατά αυτόν τον τρόπο. Ναι βέβαια, θα κάνει μήνες να γιατρευτεί η πόλη από την τόσο αναπάντεχη απώλεια. Ήταν όμως αναπόφευκτη για την εύρυθμη λειτουργία του σκοπού μας, αυτό να μην καταλογιστεί στα κατά σας παρακαλώ.

Και να σας δώσω δωρεάν μια συμβουλή τώρα που αναλαμβάνετε εσείς. Κάντε το και θα με θυμηθείτε. Κρεμάστε ανάποδα τον πίνακα στην τραπεζαρία και θα δείτε πελάτες υπεράνω υποψίας ν’ ακουμπούν τους αγκώνες στο τραπέζι και να σκουπίζουν τα λιγδιασμένα χέρια τους στο λινό τραπεζομάντιλο δίχως αιδώ.

Της έγραψα ένα γράμμα πριν φύγει, αλλά δεν έβαλα γραμματόσημο επάνω. Έλεγε: «Θα ήσουν βαρετή αν δεν ήμουν εγώ. Έπρεπε να μάθεις να ξεπερνάς την αηδία για να ξέρω πως μ’ αγαπάς. Τίποτα δεν έμαθες. Όλη την ώρα έψαχνες να βρεις πού κρύβεται η αγάπη».

Δεν το έλαβε ποτέ. Δεν το έστειλα ποτέ. Από υπερηφάνεια την έκανα τόσα χρόνια να υποφέρει.

Μαρία Φουσταλιεράκη 30-3-2018