Ακόμα κι αν είχα
δυνάμεις μαγικές
το φόβο που σ' επισκέπτεται
δε θα επιχειρούσα να τρομάξω
Δε θα προσπαθούσα
ετοιμόγεννα σύννεφα πανικού
να διώξω απ' τα μάτια σου
όταν τα βλέπω να κοιλοπονάνε
Ούτε δειλία δε μου κλέβει τη χαρά
ούτε αδυναμία δεν έχει κότσια
να με διώξει από κοντά σου
Η φροντίδα της αγκαλιάς
είναι αρκετή
φαντάσματα να διώξει
που ανόητα επιμένουν
να στοιχειώσουν
Εμείς
πάντα γυμνοί και χαμογελαστοί
το ξημέρωμα θα βγαίνουμε
στο μπαλκόνι για τσιγάρο
Μαρία Φουσταλιεράκη 13-9-2016
Μαρία Φουσταλιεράκη 13-9-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...