ΑΜΒΛΩΜΕΝΑ ΕΜΒΡΥΑ

Ξαφνικά βρήκε το θάρρος

να σταματήσει να τρέχει

Στύλωσε τα πόδια στη γη

κι απότομα έκανε μεταβολή

Οι διώκτες αιφνιδιάστηκαν

Δαίμονες ήταν

Αμβλωμένα έμβρυα

χωρίς αναισθησία ούρλιαζαν

Ένα την αποκάλεσε άπονη

τα υπόλοιπα δειλή

Ήταν

Δεν ήταν πράξη γενναιότητας

να συγχωρέσει

ή να συγχωρεθεί

Κατάματα με συμπόνοια

τα κοίταξε

κι ήρεμα άρχισε να μιλάει

Χρόνια πρόβαρε στον καθρέφτη

όλες τις λέξεις

Μαρία Φουσταλιεράκη  25-9-2016