Στην πρωτεύουσα που άλλο
το κλίμα της δε με σήκωνε
με νταηλίκι το επόμενο
βράδυ
απ’ το κόκκινο χαλί πέρασα
χωρίς να κάνω δηλώσεις
Αυτό ήταν παραίτηση με
δάφνες
καμιά απόλυση δε σήκωνα
στο σπαθί μου από μικρή
μια που μπήκα
και μια που βγήκα
παίρνοντας το δρόμο της
επιστροφής
Σε λάσπες έπεσα και χιόνια
μα εγώ με πείσμα
αδιαφορώντας αν γλιστράω
και κινδυνεύω να τσακιστώ
το πορτοφόλι που πήγε να
παραπέσει
μ’ ένοιαζε να σώσω
Απ’ τη μάνα μου έπρεπε να
μ’ απαλλάξω
και το χρειαζόμουν
Μαρία Φουσταλιεράκη
1-9-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...