ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ ΑΝΗΦΟΡΙΚΟΣ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΟΣ

Δίπλα στο ρείθρο του πεζοδρομίου γάτες  και ποντίκια αγωνίζονται για την ίδια μπουκιά.

Οι συμμαχίες με τους ανθρώπους γίνονται υπέρ των γατιών, ειδικά των μαύρων, γιατί αυτοί διεκδικούν με λύσσα κι οριοθετούν την περιοχή δράσης τους.

Πιο πάνω, στον ίδιο δρόμο, τα μαγαζιά κάνουν φθινοπωρινές ανακαινίσεις για να προσελκύσουν τουρίστες με πούλμαν που σταματούν να ξαποστάσουν και να ξοδέψουν.

Ένας νεαρός απ' το γκρουπ ξεγελάστηκε και χάρισε τη μπλούζα που φορούσε αν και ήταν συλλεκτική.

Ημίγυμνος, ξεχώριζε από μακριά μέσα στον όχλο.

Η εμπιστοσύνη που έδειξε του βγήκε σε καλό. Ανεβαίνοντας στο λεωφορείο της επιστροφής καινούργια ρούχα που του χαρίστηκαν φόραγε.

Μονάχα ένα μαγαζί στον ανηφορικό δρόμο δε στάθηκε καθόλου τυχερό.

Ήταν αυτό που είχε κάνει την πιο ακριβή και εξεζητημένη ανακαίνιση.

Δυστυχώς όμως, πάτησε μέσα το πόδι του εκείνος που χαμογελαστός άφηνε τη φθονερή ματιά του στα ράφια με τα είδη.

Ήταν ζήτημα ημερών η κακοτυχία που σκορπούσε με το βλέμμα του, να ποτίσει τα ρολά του μαγαζιού.

Εγώ το γνώριζα απ' την πρώτη στιγμή μα δε μπορούσα να κάνω κάτι.

Και να το έλεγα δε θα με πίστευαν.

Δεν είχα εξάλλου καμιά διάθεση να μπω σε μπελάδες και να τραβήξω την προσοχή.

Σίγουρα θα μου κολλούσαν τη ρετσινιά της μάγισσας.

Στα χέρια μου είχα τη μπλούζα του νεαρού.

Δυστυχώς οι συμμαχίες δεν έχουν μονάχα ευνοούμενους.

Κάποιοι έπρεπε να θυσιαστούν για να μπορέσουν να ζήσουν οι γάτες με αξιοπρέπεια.

Έτσι πρέπει να γίνεται στη ζωή.

Μαρία Φουσταλιεράκη 5-9-20016