Σε κάθε μελετημένο καυγά παρατηρώ
ένα εγωιστικό κορμί πάντα να ξεχωρίζει
λόγια πικρά τινάζει απ' τους ώμους δυνατά
και μπερδεμένα συναισθήματα αναμοχλεύει
Τόσο άδικα είναι μουτρωμένο με τη Ζωή
που αγκαλιές σαν τιμωρία έμαθε να κλέβει
μετά
αφού χορταίνει συγγνώμες κι επιδόρπιο θυμούς
σύντροφος ντύνεται που έκανε πάλι αυτός τη χάρη
Κανένας έρωτας δεν αντέχει μοναχός
μία μάχη να δίνει καθημερινά αντί για δύο
νηστικός κι ανέραστος δείχνει εξωτερικά
όταν συνέχεια ενοχές καταπίνει και συμφέρον
Συλλογή αγορασμένη από πανάκριβα φιλιά
που φέγγουν όμοια αληθινά στο ψεύτικο σκοτάδι
Μαρία Φουσταλιεράκη 25-10-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...