ΚΑΡΓΙΕΣ ΠΟΥ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ

Κλέφτες γέμισε η πόλη μόλις βράδιασε. Έξυπνα πτηνά που ταξίδεψαν από μακριά χωρίς στιγμή να χάσουν τον προσανατολισμό τους.

Μεταμφιέστηκαν σε κάργιες μέσα σ' ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο με πετυχημένες φορεσιές και φωνές.

Κάργιες έρχονται στ' αυτιά μου και προσπαθούν αμφιβολίες να μου ψιθυρίσουν.

Αυτές δεν είναι απ' τις συνηθισμένες κάργιες, τις κανονικές. Είναι αλλιώτικες. Μεταμφιεσμένες και μοχθηρές.

Δεν έρχονται για να κλέψουν, να ληστέψουν και ν' αποσπάσουν με πονηριά ό, τι τους γυαλίσει στο μάτι, δώρο να το πάνε στη φωλιά τους.

Δεν τους τρέφει ο χρυσός, δεν ορέγονται τα τιμαλφή απ' τα μπούστα των γυναικών ή τα χρυσά ρολόγια απ' τους καρπούς των ανδρών.

Τρέφονται από αμφιβολίες.

Μικρά σποράκια τους κουβαλούν στο στόμα κι έντεχνα τους φυτεύουν στ' αυτιά των ανθρώπων όταν χαλαρώσουν λιγάκι τις άμυνες και νιώσουν για μια στιγμή ευάλωτοι.

Κάργιες έρχονται στ' αυτιά μου και προσπαθούν μ' αμφιβολίες να τα γεμίσουν.

Μα εγώ, χωρίς φτερά να μου εμποδίζουν το πέταγμα, μακριά πετώ, με τα χέρια να καλύπτουν τ' αυτιά μου.

Τις αμφιβολίες έμαθα να τις φοβάμαι και με κάθε τρόπο ν' απομακρύνομαι από κοντά τους.

Μέσα απ' το τζάμι όλο το βράδυ τις παρακολουθώ. Άτιμες κάργιες.

Καρτέρι έχουν στήσει στους περαστικούς.

Τους σπόρους προσπαθούν με τερτίπια δωρεάν να χαρίσουν.

Μαρία Φουσταλιεράκη 22-4-2017