Νωρίς ξύπνησες γλυκιά μου
ακόμα δεν ξημέρωσε
Μη φεύγεις ακόμα
σε παρακαλώ
Φευγάτη ήμουν από την αρχή
Από όλους μονάχα εσύ δεν
το παραδεχόσουν
Έβγαζες τα μυωπικά γυαλιά
κάθε φορά που
συναντιόμασταν
γιατί τάχα σου χαλούσαν
τον ερωτισμό
Γι' αυτό και γω σου
πρόσφερα λαγνεία
Για να βρει κάποτε η
χαμένη όραση το δρόμο της
Μα μη στεναχωριέσαι
πάντα στον κόσμο κάπου
βρέχει
Οι αγκαλιές ομπρέλα
γίνονται
γι' αυτούς που τρέμουν τη
βροχή
Μαρία Φουσταλιεράκη
17-7-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...