ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΑ’ ΚΑΝΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Φίλτατε Φρόιντ,

θέλω να σου πω πόσο λάθος έχεις κάνει

και δεν κατάλαβες

πως γεννηθήκαμε με το φύλο το σωστό

Dear Φρόιντ

θέλω να σου θυμίσω

πως μάνα κι ερωμένη τεράστια διαφορά,

γι΄ άλλη χρήση το κάθε αιδοίο˙

κόψε το μίτο˙

γόρδιος και κακούργος έχει γίνει πια

Her Φρόιντ μου καλέ˙

θέλω να σβήσω απ’ τη μικρή σου την καρδιά

το φοβισμένο κι άσκεπο εβραιόπουλο που χωρίς διδαχές

καμάρωνε φριχτά

και το τομαράκι το δικό του να είναι σωσμένο πρόσταζε,

κοίτα το που έχει μια έξυπνη μα κατάμαυρη καρδιά

Φρόιντ

νομίζω πως θέλω να υποκλιθώ σε σένα που τολμώ

οικουμενικέ παντογνώστη μισογύνη˙

κακόμοιρε μοιχέ μου σ’ αγαπώ˙

λες πως γεννήθηκα μισή πως το φαλλό το χαμένο μου ψάχνω˙

και φθόνο νιώθω για όλη τη σερνική σου ανώτερη φυλή.

Ιδιοφυή εσύ απατεώνα

που το σκότος της δικής σου της ψυχής

κατάφερες ψυχανάλυση να ονομάσεις

και σέρνεις με ντροπή

σε μεταξωτά ντιβάνια

μια ανθρωπότητα έως και τούτη εδώ την ύστατη στιγμή

ΞΕΡΩ˙

θα τρίζουνε τώρα τα κόκαλά σου!

Της αγαπητικιάς σου - αδερφής

της ερωμένης της κόρης σου

των παιδιών και εγγονιών σου

φαμελιά τρελή, καμαρωτή.

Και μιλάω εγώ που χρόνια ασπαζόμουνα το λόγο σου

σαν να’ ταν απ’ του Θεού το στόμα εντολή…

Μαρία Φουσταλιεράκη  18-6-2015