......"Κάθε
μέρα με φωνάζουν θάλασσα"!
"Σήμερα με αποκαλούν πανσέληνο"! ακούστηκαν παιχνιδιάρικες φωνές.
"Και μπορώ να κάνω μια ανάποδη κωλοτούμπα στον αέρα", κοκορεύτηκε το φεγγάρι.
"Σιγά!...εγώ μπορώ να κάνω χωρίς ανάσα μια μεγάλη βουτιά ως το βυθό" , αντιγύρισε η θάλασσα.
Και οι άνθρωποι όμως ήταν το ίδιο χαρούμενοι απόψε. Περίμεναν με αγωνία κάθε μήνα να μεγαλώσει το φεγγάρι και να φωτίσει τον κόσμο τους.
Τα παιχνίδια των δύο φίλων επηρέαζαν τόσο πολύ τα πάντα γύρω τους που όλοι πίστευαν πως συνέβαιναν μεταφυσικά φαινόμενα.
Ξαφνικά γίνονταν κατολισθήσεις βράχων και ιδεών, ναυαγούσαν ανθρώπινα κουφάρια και πλοία, εκρήξεις γινόταν ηφαιστείων και ψυχών, αεροπλάνα γκρεμίζονταν και ηθικές.
Όλου του κόσμου τις άπληστες και έρημες συμπεριφορές στο φωτεινό φεγγάρι τις ισολόγιζαν.
Λάθος όμως έκαναν οι άνθρωποι.
Όλα θα συνέβαναν ούτως ή άλλως.
Είχαν όμως την προσοχή τους αφυπνισμένη και τα έβλεπαν πιο έντονα, πιο καθαρά.
Η σωστή ερμηνεία για την πανσέληνο ήταν άλλη και μου την είπε κάποτε μια πυγολαμπίδα.
"Μια φορά κάθε μήνα", μου ψιθύρισε μυστικά, "μόλις στρογγύλευε αρκετά το φεγγάρι ,αποκτούσε φωνή για να μπορεί να μιλά με τον καθρέφτη της, τη θάλασσα!. Να μπορεί παίζει και να χαίρεται, να τραγουδάει και να χορεύει, ώστε να αντέχει τις υπόλοιπες μέρες τη μοναξιά του...."
Μαρία Φουσταλιεράκη 11-6-2015
"Σήμερα με αποκαλούν πανσέληνο"! ακούστηκαν παιχνιδιάρικες φωνές.
"Και μπορώ να κάνω μια ανάποδη κωλοτούμπα στον αέρα", κοκορεύτηκε το φεγγάρι.
"Σιγά!...εγώ μπορώ να κάνω χωρίς ανάσα μια μεγάλη βουτιά ως το βυθό" , αντιγύρισε η θάλασσα.
Και οι άνθρωποι όμως ήταν το ίδιο χαρούμενοι απόψε. Περίμεναν με αγωνία κάθε μήνα να μεγαλώσει το φεγγάρι και να φωτίσει τον κόσμο τους.
Τα παιχνίδια των δύο φίλων επηρέαζαν τόσο πολύ τα πάντα γύρω τους που όλοι πίστευαν πως συνέβαιναν μεταφυσικά φαινόμενα.
Ξαφνικά γίνονταν κατολισθήσεις βράχων και ιδεών, ναυαγούσαν ανθρώπινα κουφάρια και πλοία, εκρήξεις γινόταν ηφαιστείων και ψυχών, αεροπλάνα γκρεμίζονταν και ηθικές.
Όλου του κόσμου τις άπληστες και έρημες συμπεριφορές στο φωτεινό φεγγάρι τις ισολόγιζαν.
Λάθος όμως έκαναν οι άνθρωποι.
Όλα θα συνέβαναν ούτως ή άλλως.
Είχαν όμως την προσοχή τους αφυπνισμένη και τα έβλεπαν πιο έντονα, πιο καθαρά.
Η σωστή ερμηνεία για την πανσέληνο ήταν άλλη και μου την είπε κάποτε μια πυγολαμπίδα.
"Μια φορά κάθε μήνα", μου ψιθύρισε μυστικά, "μόλις στρογγύλευε αρκετά το φεγγάρι ,αποκτούσε φωνή για να μπορεί να μιλά με τον καθρέφτη της, τη θάλασσα!. Να μπορεί παίζει και να χαίρεται, να τραγουδάει και να χορεύει, ώστε να αντέχει τις υπόλοιπες μέρες τη μοναξιά του...."
Μαρία Φουσταλιεράκη 11-6-2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...