ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ

Ο Ήλιος κάποτε αγάπησε μια γη και χίλιες ακτίνες γέννησε,  

πελώρια φτερά τις κουβαλούν αόρατα και απαλά τις νανουρίζουν

μ’ ευλάβεια μοναδική τις άπλωσε στο χώμα το άγιο της

μήτρας του απείρου

Σαν άγγιξαν χρυσές ακτίνες χώμα και νερό, 

το ξόρκι τους μεταμόρφωσαν φιλιά και χάδια μύρια
με Έρωτα θεϊκό προσκύνησαν στα σκοτεινά και δώρα 

αφιέρωσαν δαντέλες σ’ ατελείωτα ακρογιάλια

Το φως μεταμορφώθηκε ξανά, ασπίδα των θνητών τα όσα πάθη,

με όρκους περιέβαλε ολόκληρο νησί, ο Εραστής εκστατικά δημιουργεί το πέπλο να προστατέψει βουνά και υπόγεια πλάση

Ψυχές από αιώνια λάσπη το κατοικούν, το σπέρμα ιερό,

με όρκο βαρύ το προστατεύουν σε κάθε νέα της γενιά το μυστικό   

λιγάκι να ζωντανεύουν καθώς θα διηγούνται στα παιδιά το μύθο πως

Έτσι γεννήθηκε η Λευκάδα

Μαρία Φουσταλιεράκη 25/7/2015