ΚΛΕΦΤΗΣ ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ

Νύχτα λευκή, δώρο μυστικό η μοίρα μου προγραμμάτισε

βαρέθηκε τόσο καιρό μόνη να με βλέπει να κοιμάμαι

με πρόσχημα θολό στο βαλτωμένο μου βυθό ταξίδεψε

και στη στεριά μου έβγαλε καράβι με πειρατή-κουρσάρο

Στην αρχή μου έκλεψε ένα δειλό, παραξενεμένο βλέμμα

επιτακτικά με κοίταζε και πέτρωσα στην άγρια ματιά του

έπειτα εξουδετέρωσε τη λογική, το μόνο αμυντικό όπλο μου

κύκλο το έκανε ατέρμονο, αιχμές ανίσχυρες για να θαυμάζει

Ντυμένος κλέφτης ήταν αποφασιστικά, ψηλός και όμορφος

μ’ ένα παιδί στην αγκαλιά του πρόσχαρο να μου χαμογελάει

είχε ένα τόσο αθώο γέλιο που στην κυριολεξία με αφόπλισε

έναν-έναν τους δισταγμούς μου εκεί στη γωνιά παραφυλάει

Πολύτιμο φορτίο σε μένα την εκλεκτή λάφυρο πρόσφερε

στη θέση δίπλα του με έβαλε να διαφεντεύω τον πλανήτη

κάθε επιθυμία πριν να εκφράσω αμέσως μου τη φανέρωνε

την καρδιά φλάμπουρο θέλει να βάλει στο πιο ψηλό  ιστίο

Μαρία Φουσταλιεράκη 18/9/2015