ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕ

Ο ουρανός παραπονιέται σήμερα

μαύρα σύννεφα σεντόνι

άπλωσε στα όνειρά του,

βουβό κλάμα η σπονδή στο χώμα

πνοή στα φύλλα του φθινοπώρου,

βαραίνουν απ’ τις σταγόνες του

με αγαλλίαση απλώνονται στρώμα,

απαλά να γίνουν τα πατήματα

χαλί σε ακροδάχτυλα ερωτευμένων

ειδυλλιακή διαδρομή να γίνει,

στα ευτυχισμένα πρόσωπα

διστακτικά απλώνει

όμοια με δάκρυα έρωτα

και όχι πόνου,

λίγη απ’ τη χαρά τους

ζητάει να κλέψει ο ουρανός

μόνος νιώθει καμιά φορά εκεί πάνω,

δεν είναι όμως  ίδια με τη μοναξιά

των κοινών θνητών

που η μελαγχολία του καιρού τους θρέφει

και δύναμη κρυφή τους δίνει

το πεπρωμένο τους ν’ αντέξουν

Μαρία Φουσταλιεράκη 22/9/2015