Άραγε δεν κουράστηκες μόνος
σε γυμνά χρόνια να ταξιδεύεις;
Άραγε δε χόρτασες μ' απογοήτευση
να ταΐζεις την αγάπη για πρωινό;
Άραγε δε βαρέθηκες τις παραισθήσεις
για μάσκες κάθε μέρα να φοράς;
Άραγε δεν κουράστηκες σε καθρέφτες
αόρατα είδωλα να ζωγραφίζεις;
Αν κουράστηκες, να τ' αλλάξεις
Συνοδοιπόρο βρες για τα ταξίδια
Αμοιβαία αγάπη τρώγε για πρωινό
Πέταξε τις μάσκες στα σκουπίδια
Σπάσε τους καθρέφτες της γρουσουζιάς
Άραγε σιχάθηκες τη ζωή σου ν' αναβάλλεις συνεχώς;
Μαρία Φουσταλιεράκη 10-12-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...