Η ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΗ

                                                    Blonde girl with doll – August Macke

Η κατηγορούμενη περιφερόταν άσκοπα στις όχθες του ποταμού. Η δίκη μόλις είχε τελειώσει και είχε αθωωθεί. Η μυρωδιά του νερού την ηρεμούσε, της θύμιζε τη μαμά της.

Όταν ήταν μικρή, τόσο μικρή που ίσα περπατούσε μόνη της χωρίς βοήθεια, θυμάται να την παρακολουθεί με προσήλωση να πλένει ρούχα κάτω στο ποτάμι. Μόνο το καλοκαίρι όμως, γιατί τον χειμώνα φούσκωνε και γινόταν επικίνδυνο.

Για την μικρή ήταν μέρα παιχνιδιού, έβαζε τα νούφαρα και τα καβούρια που έβρισκε στον κουβά της και έβλεπε τα δυνατά χέρια της μάνας να τρίβουν ξανά και ξανά τους λεκέδες από τα ρούχα.

Το νερό μπερδευόταν με το σαπούνι, γινόταν θολό και το βρέφος, η αδερφούλα της, κοιμόταν ήρεμη στο καλαθάκι, τυλιγμένη ελαφρά σε μια κουβέρτα.

Η μαμά έδειχνε ευτυχισμένη και κουρασμένη μαζί. Κοπανούσε μερικά σεντόνια, σκούπιζε τον ιδρώτα από το μέτωπό της και μετά κοίταζε το στήθος της που ήταν έτοιμο να θηλάσει· σε λίγο θα έπρεπε να ξυπνήσει το νέο μωρό γιατί την πονούσε.

Τα χέρια της ήταν εντυπωσιακά μεγάλα, τόσο μεγάλα που έφταναν να αγκαλιάσουν ταυτόχρονα και τα δυο της τα παιδιά.

"Ποτέ δεν αγάπησα το δικό μου μωρό όπως μας αγάπησε εμάς η μάνα μας", μου εκμυστηρεύτηκε στη συνέντευξη που μου παραχώρησε εκείνη τη μέρα.

"Η μάνα ήταν φτιαγμένη για τη μητρότητα, ήταν γεννημένη για να θηλάζει μωρά. Εγώ, ακόμα αναρωτιέμαι αν έγινα μάνα εξ αμελείας ή κατά λάθος μάνα χωρίς πρόθεση".

Μαρία Φουσταλιεράκη 11-3-2018