ΦΑΝΤΑΣΙΩΝΟΜΑΙ ΒΙΑΙΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ

                                                      The Revolution – Marc Chagall

Έσκισα τα πολύπλοκα διαγράμματα, έσβησα τα αρνητικά αποτελέσματα και κράτησα το στόμα μου κλειστό. Από τότε, συχνά φαντασιώνομαι βίαιους θανάτους.

Χθες, με είδα να ξαπλώνω στη μέση του δρόμου, καθόλου δεν με ένοιαζε που με κοιτούσε ο κόσμος.

Είχα την ανόητη ψευδαίσθηση πως αν έμενα για ώρα εντελώς ακίνητη, ίσως να κατάφερνα να εξαϋλωθώ.

Ή ακόμα, στη χειρότερη περίπτωση, να βρω βρόμικο θάνατο από γρήγορες ρόδες.

Μάλλον έβρεξε νωρίτερα όταν κοιμόμουν, γυαλίζουν τ' απόνερα στην άσφαλτο.

Κάτι παράξενο συμβαίνει γύρω μου όταν τα κοιτώ.

Κάτι γαλήνιο έρχεται μέσα μου να με παρηγορήσει.

Φεύγει θυμωμένος ο ουρανός μόλις κλείσω τα μάτια, κι εγώ έπαψα να του φωνάζω να γυρίσει πίσω.

Απόψε θέλω να παίξω κρυφτό.

Απόψε θέλω να παίξω κρυφτό και ας βρω όλα όσα έχω χάσει.

Αύριο όμως, θα φαντασιωθώ το τέλος μου ξανά, χωρίς αίματα και βία αυτή τη φορά.

Θα είναι ένας θάνατος που δεν θα πονάει στα μάτια.

Μαρία Φουσταλιεράκη 3-3-2018