ΜΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

                                                Adam and Eve Expelled From Paradise – Marc Chagall

Είχαμε συμφωνήσει να κοιμηθούμε χώρια απόψε. Χρειαζόμασταν, και οι δύο, ένα διάλειμμα μοναξιάς για τους εαυτούς μας. Αποφάσισα να φύγω εγώ, δεν ήθελα να σε ξεβολέψω από τη μεριά σου στο κρεβάτι. Πήρα το μαξιλάρι μου μαζί, κλείδωσα την εξώπορτα και προτίμησα να περπατήσω.

Διάλεξα ένα ξενοδοχείο στην τύχη, όχι πολύ μακριά. Ανέβηκα στο δωμάτιο, κλείδωσα την πόρτα, άνοιξα τα φώτα και τη χειραποσκευή μου. Πήρα αγκαλιά τις πυτζάμες και την οδοντόβουρτσα και αποσύρθηκα στο μπάνιο να φρεσκαριστώ.

Διάλεξα τη μεριά στο κρεβάτι που ήταν πιο κοντά και βολεύτηκα με το μαξιλάρι αγκαλιά. Δεν είχα κέφι να δω τηλεόραση, καθόλου δεν νύσταζα' ήταν νωρίς ακόμα και άνοιξα ανόρεχτα το βιβλίο που πέταξα βιαστικά πάνω στις πυτζάμες.

Άνοιξα την πρώτη σελίδα και μου έλειπες ήδη. Με μάλωσα, συμμάζεψα τη σκέψη μου και συνέχισα να διαβάζω. Κατάφερα να τελειώσω ολόκληρο το πρώτο κεφάλαιο χωρίς να σε ξανασκεφτώ.

Το βιβλίο μιλούσε για μια γυναίκα και έναν άντρα. Για μια ιστορία αγάπης, πολύ διαφορετική από τη δική μας, που άντεχε τον εαυτό της ακόμα και τις καθημερινές.

Δεν ξέρεις πόσο λυπήθηκα για μας και τις αδυναμίες μας.

Δάκρυσα όταν μας σκέφτηκα χωρισμένους και ταράχτηκα. Δεν μπορούσα πλέον κοιμηθώ.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι, μάζεψα τα λιγοστά πράγματά μου, έκλεισα τη χειραποσκευή και εγκατέλειψα το όμορφο δωμάτιο του ξενοδοχείου.

Ήρθα στο σπίτι, εσύ κοιμόσουν, τα φώτα ήταν όλα σβηστά και προσπάθησα να μην κάνω καθόλου φασαρία.

Πήρα την ξένη ιστορία αγκαλιά και κούρνιασα στον καναπέ του σαλονιού.

Γύρισα στο σπίτι για να σου πω πως σ' αγαπώ· δεν σου το ' χω ξαναπεί, αλλά δεν σκόπευα να αθετήσω τη συμφωνία μας να μην κοιμηθούμε μαζί απόψε.

Η εξομολόγηση μπορούσε να περιμένει ως το επόμενο πρωί.

Μαρία Φουσταλιεράκη 15-3-2018