ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΦΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΡΟΥΧΑ

Φαρδιά ρούχα φορούσα που μου ήταν μεγάλα. Τα φορούσα πάνω απ' τα κανονικά μου ρούχα. Στο δρόμο, τα ξημερώματα, ένας που μου φάνηκε μεθυσμένος, με πέρασε για φτηνή και απαίτησε τις υπηρεσίες μου. Τον στραβοκοίταξα και του ζήτησα να επαναλάβει - τάχα πως δεν άκουσα -.

Το βλέμμα κι η φωνή μου δεν του άφησαν περιθώριο. Μουρμούρισε κάτι που ακούστηκε σαν συγγνώμη κι έφυγε απογοητευμένος.

Στο εργοστάσιο όταν έφτασα, άλλαξα μπροστά στις άλλες. Έβγαλα τα φαρδιά ρούχα και έμεινα από κάτω, με τα άλλα. Από πάνω φόρεσα τα εργατικά. Έτσι δεν χρειάστηκε να ξεγυμνωθώ.

Ήταν νωρίς ακόμα κι η κοιλιά μου δεν φαινόταν. Στα διαλείμματα οι άλλες με πείραζαν.

Είχα αποκτήσει μια εμμονική σχέση με τ' αυγά. Κάθε μέρα έφερνα και τα έτρωγα με μπόλικο πιπέρι. Οι άλλες γελούσαν όταν με έβλεπαν. Το απέδιδαν σε πρόωρη κλιμακτήριο, τόσο που μου είχε ανοίξει η όρεξη. Τι πρόωρη δηλαδή -περασμένα τα είχα τα σαράντα από καιρό.

Ως το τέλος της εγκυμοσύνης κρυβόμουν. Η κοιλιά τον τελευταίο μήνα άρχισε να ξεχωρίζει, μα κανείς δεν σκέφτηκε το προφανές. Ίσως δεν πίστευαν πως στην ηλικία μου θ' αποφάσιζα να γίνω μάνα για πρώτη φορά.

Δεν το αποφάσισα. Μόνο του ήρθε και το κατάλαβα κοντά στον πέμπτο μήνα, όταν κουνήθηκε. Περίοδο είχα κανονικά ως τότε και φυλαγόμουν όποτε ξάπλωνα στο κρεβάτι με άντρα, πού να πάει το μυαλό μου!

Όταν μ' έπιασαν οι πόνοι βρισκόμουν στο πόστο μου. Νυχτερινή βάρδια. Προϊστάμενος ήταν ένας αντιπαθητικός. Δεν έπρεπε να με καταλάβει. Έσφιξα τα δόντια και συνέχισα να δουλεύω. Κανείς δεν έπρεπε να το καταλάβει.

Αύριο θα τους τηλεφωνήσω πως πέθανε η μάνα μου και πως πρέπει να πάω στο χωριό. Έχω κρατημένη λίγη άδεια απ' την κανονική.

Τρεις μέρες θα μείνω στο νοσοκομείο, έτσι είπε ο γιατρός. Μετά θα βγω και θα γυρίσω πίσω στη δουλειά μου. Δεν πρέπει να χάσω τη δουλειά μου, τι θ' απογίνουμε η μάνα και εγώ; Τον πρώτο καιρό θα σφίγγω τα δόντια και θα βγαίνει η βάρδια. Μαθημένη είμαι στη σκληρή δουλειά.

Ο γιατρός είπε πως θα δώσει το παιδί σε μια καλή οικογένεια που χρόνια παιδεύονται ν' αποκτήσουν δικό τους και δεν μπορούν. Προσφέρθηκαν να μου δώσουν χρήματα.

Εγώ δεν πουλάω παιδιά, του είπα. Να τα κρατήσουν. Τώρα που θα έχουν παιδί θα έχουν πολλά έξοδα. Δικό τους θα είναι. Τ' όνομά τους θα έχει.

Καλύτερα μ' αυτούς παρά με μένα. Μεγάλος καημός το παιδί χωρίς πατέρα. Το ξέρω απ' τη μάνα μου. Κάθε μέρα με καταριέται που με γέννησε.

Χτύπησε επιτέλους το κουδούνι. Λήξη βάρδιας. Πονάω πάρα πολύ, αλλά σφίγγω τα δόντια και κάνω υπομονή. Το πολύ σε μισή ώρα θα περάσει το λεωφορείο και θα λυτρωθώ. Ειδοποίησα ήδη το γιατρό πως θα πάω στο νοσοκομείο.

Να μην ξεχάσω όταν θα βγω, ν' αρχίσω να τρώω διπλές μερίδες το φαγητό. Πρέπει να παχύνω γρήγορα για να μην φαίνομαι αλλιώτικη μέσα στα φαρδιά μου ρούχα.

Μαρία Φουσταλιεράκη 3-6-2018