ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ

                                         Daria Petrilli, 1970
Καθώς μαζεύεις ένα ένα τα ρούχα

από το πάτωμα,

καθώς φοράς τη λερωμένη σου κυλότα,

αυτάρεσκα μετανιώνεις τη συνάντηση αυτή.

Παραλίγο να σε αναγνωρίσουν στη ρεσεψιόν.

Νόημα δεν βγάζεις που ορέγεσαι τόσο κίνδυνο,

σε προβληματίζει αυτή η αλλόκοτη συμπεριφορά,

μα κάθε φορά, κι ας ορκίστηκες

ίσαμε χίλιες φορές τ' αντίθετο,

υποκύπτεις σε άγνωστου έρωτα λαγνεία.

Δεν είναι πως σου λείπει η επιβεβαίωση,

δεν είναι πως η ζωή δεν σου φέρθηκε καλά,

είναι πως πεθύμησες ανεξέλεγκτους,

με άγνωστα κορμιά, φιλήδονους οργασμούς,

είναι που ο πόνος κάνει την προστυχιά τόσο ακατανίκητη,

είναι που έχεις χρόνια να φωνάξεις από καύλα δυνατά.

Άγνωστη φτάνεις

φορώντας πρόστυχα ονόματα,

ιστορίες σκαρφίζεσαι που ξεπατίκωσες

σ' ευφάνταστα βιβλία.

Μόλις το γεμάτο αμαρτίες κορμί

χορτάσει από ταπείνωση,

μόλις εισπράξεις τη βέβηλη και παχυλή αμοιβή,

στη σίγουρη, μικροαστική ζωή σου

γυρνάς ευχαριστημένη.

Στη ντουλάπα της κρεβατοκάμαρας

έχεις φτιάξει μυστική υποδοχή,

εκεί κρύβεις τις περούκες,

τα βοηθήματα της ακολασίας,

και όλες τις άρρωστες φαντασιώσεις

που 'χες απ' όταν ήσουν σεξουαλικά στεγνή.

Μαρία Φουσταλιεράκη 30-6-2018