ΜΙΑ ΣΚΑΛΑ ΚΟΥΤΣΗ ΠΟΥ ΕΤΡΙΖΕ

Σκόρπιες σκέψεις και σήμερα κάνω

το μυαλό δε μπορώ να πειθαρχήσω

σε μια μονάχα συγκεκριμένη

και για μένα μοναδική

Ουδέτερο μπορεί να μας το 'μαθαν

πως είναι στα σχολεία

μα θηλυκό ξυπνά κάθε πρωί

και σερνικό γίνεται κάθε βράδυ

Τι κι αν είναι έξυπνο

τι κι αν είναι πονηρό

ουδεμία σημασία έχει

αν δεν μπορεί

σε μικρές στιγμές να χαθεί

και οδυνηρές αναμνήσεις

Χαρταετός γίνεται το μυαλό

και σκαλώνει

σε σύρματα ηλεκτροφόρα

πεθαίνει κι όλας

καμιά φορά εκεί

ακαριαία και ανώδυνα

Το κουφάρι κι η μαδημένη ουρά

κρέμονται για χρόνια μοναχικά

εκτεθειμένη βορά σε ανέμους και βροχές

γίνεται στο τέλος μέρος του σκηνικού

κι αφομοιώνεται τελικά απ' το περιβάλλον

Τέτοιες σκαλωμένες

και πρόστυχες σκέψεις

κυρίως ερωτικές

έβλεπα στον ύπνο μου όλη νύχτα

και μούσκεμα στον ιδρώτα ξυπνούσα

Με μια σκάλα κουτσή που έτριζε

στον ουρανό προσπαθούσα να ισορροπήσω

κι όσα περισσότερα κουφάρια και ουρές

κατάφερνα να φτάσω

σε ειδικό κάδο ανακύκλωσης

με τιμές και δόξα

κάθιδρη τα πετούσα

Μαρία Φουσταλιεράκη 28-8-2016