ΟΛΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΚΙ ΑΘΙΚΤΑ

Άγραφα κι αξόδευτα κεφάλαια της ζωής μας

επαναστατούν

με βία αρπάζουν την πένα μέσα απ’ τα χέρια μας

τόσα πολλά θέλουν να γράψουν

τόσα πολλά ανυπομονούν να νιώσουν

τόσα πολλά καίγονται για να ζήσουν

όλα ολοκαίνουργια και άθικτα

κι αντί για μας παίρνουν το ρίσκο της αποτυχίας

χρόνια προετοιμάζονταν στη γενναιότητα

Όνειρα, έρωτες, ταξίδια, ίλιγγο, εμπειρίες,

πάντα αυθόρμητα σαν αυτοσχέδια παιχνίδια στην αλάνα

μα λίγος ο χρόνος και δε συμπυκνώνεται ο άτιμος

το κορμί αγύμναστο, ξέχασε το νόημα της ηδονής,

σε οδύνη το μετάφρασε,

άσε και κουράζεται εύκολα πλέον

Μονολογώντας ράθυμα σ’ ένα αργοπορημένο και νωχελικό ξύπνημα

μ’ ένα ημιμόνιμο τατουάζ χαμόγελου στα χείλη

κι ένα μόνιμο πόθο στο κορμί που δε θέλει να ξυπνήσει ακόμα

στη χθεσινή νύχτα ξαπλώνει με τα μάτια ανοιχτά

παραδομένο μέσα σ’ ένα άλλο γνώριμο κορμί

Σκόρπιες οι σκέψεις μου σήμερα σαν αγριολούλουδα στον αγρό

καπέλο χρειάζεται η μέρα κι ας έχει συννεφιά

καίει ο ήλιος ακόμα δυνατά και μ’ αρέσει πολύ

Μαρία Φουσταλιεράκη 27-8-2016