ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ

Λόγια από παραμύθια

με μεγάλωσαν εμένα

από στόματα ενηλίκων

ποτέ δε βγήκαν

άηχα έμαθα να τα διαβάζω

τις λευκές νύχτες

σε σιωπηλές τιμωρίες

πάνω κοιμόμουν

κάθε ξύπνημα

τη μοναξιά πονούσε

κίνδυνος γινόμουν

που 'βαζε σκόρπιες τις φωτιές

Απαντήσεις ρητορικές

σε ηλικία τρυφερή ζητούσα

σε σφραγισμένα βιβλία

τις αναζητούσα

αφού τα βλέμματα σφάλιζαν

νανούριζαν απ’ την αρχή

το σπασμένο λίκνο

Κρυμμένη πίσω από πόρτες

δίγλωσσους κόσμους

ανακάλυπτα

αθόρυβα τις νύχτες

έκλεβα τα παραμιλητά τους

μπελάς γινόμουν

και ντροπή στο γιορτινό τραπέζι

αγάπη όταν ζητιάνεψα

με ζάλιζαν με αντιφάσεις

Το ματωμένο στόμα σφάλιζα

κατά πως με είχαν διδάξει

όσφρηση γινόμουν

όσο μεγάλωνα

και ανυπότακτα αυτιά

το μελλοντικό θάνατο

με σημάδια στους καρπούς

ξόρκιζα

όσο η αλήθεια μου

ξέσκιζε

την ασθενή τους μνήμη

Μαρία Φουσταλιεράκη 10-8-2016