ΑΓΑΠΩ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ

Όλα μ’ αρέσουν στα καλοκαίρια. Η ζέστη, η γλυκιά αποχαύνωση, ο ήλιος, η θάλασσα, τα κύματα.
Οι παραλίες το πρωί και το βράδυ.
Η δροσιά της θάλασσας πάνω στο γυμνό κορμί που τ’ ανατριχιάζει.
Το παπάλιασμα στο δέρμα απ΄την πολύωρη παραμονή στο νερό.
Μα περισσότερο απ’ όλα αγαπώ το αεράκι.

Μ’ αρέσει πολύ να’ μια ξαπλωμένη σε αναπαυτική ξαπλώστρα ή θαλασσινό κρεβάτι, να’ χω χαλαρώσει απ’ τη ζέστη, να έχω σχεδόν απομονωθεί από εξωτερικούς ήχους  και ν’ αφήνω το αεράκι να με χαϊδεύει σ’ όλο το κορμί μου.
Να το νιώθω να μ’ αγγίζει στα κατακόκκινα νύχια των ποδιών μου, ν’ ανεβαίνει στις γάμπες και μετά στα γόνατα.
Να σταματά για λίγο στους μηρούς, προσδοκώντας να τ’ ανοίξω ελαφρά με νωχελικότητα.
Γρήγορα προσπερνά το εφήβαιο που φορά μαύρο μπικίνι και στέκεται να γαργαλήσει την κοιλιά.
Ανατριχιάζω, συνεχίζει ανεβαίνοντας με αδημονία στο στήθος και γλύφει μια σταγόνα ιδρώτα που έχει ξεκινήσει να κατρακυλά.
Προχωρά στο λαιμό δροσίζοντας την κάψα του φιλιού, μετά στα μάγουλα και σ' όλο το πρόσωπο.
Παίζει για ώρα με τα μαλλιά μου.
Τ’ ανακατεύει παιχνιδιάρικα και άξαφνα φεύγει, χαμογελώντας, ν’ αγκαλιάσει άλλο κορμί.
Ένα καινούργιο αεράκι έχει αρχίσει να φιλά τα δάχτυλα των ποδιών μου.
Μ’ αρέσει τόσο πολύ η θαλασσινή αύρα!
Αγγίζει ηδονικά τα ημίγυμνα κορμιά.
Αν καταφέρεις ν’ αποκοιμηθείς, ο ύπνος είναι απολαυστικός και γαλήνιος όσο η αγκαλιά ερωτευμένου εραστή.
Τον αγαπώ. Γιατί είναι ένας τρυφερός εραστής που ερωτεύεται αλμυρά κορμιά.

Μαρία Φουσταλιεράκη 6-8-2016