Ένα σβώλο χρυσάφι
στη χούφτα κρατώ
σφιχτά
προσεκτικά βαδίζω
φοβάμαι
μη μου πέσει
Με λάσπες γέμισε ο δρόμος
έβρεξε το βράδυ
λερώθηκαν τα γοβάκια
μα δεν πειράζει
Μόλις βρω σε ποιον
θα χαρίσω
το πολύτιμο φορτίο
τα χέρια θ' αδειάσω
κατάκοπη θα καθίσω
να ξεκουραστώ
και τα βρώμικα παπούτσια
θα καθαρίσω
Έπειτα
τα γοβάκια θα βάλω
πάλι στο κουτί
και ξυπόλητη
από δω και πέρα
θα περπατάω
όταν βρέχει
Μαρία Φουσταλιεράκη
16-8-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...