ΚΙ ΑΠΟΨΕ ΗΡΘΕ Ο ΥΠΝΟΣ

Κι απόψε ήρθε ο ύπνος να με ψάξει.

Μα δε με βρήκε στο κρεβάτι να τον περιμένω.

Στο σαλόνι με είδε κουλουριασμένη, μ' ένα βιβλίο ανοιχτό στο στήθος.

Σε στάση προσευχής.

Τα μάτια είχα κλείσει από ώρα, δε διάβαζα πια.

Είχα κουραστεί.

Ταξίδευα τη φαντασία μου σε μέρη άγνωστα ως τα πριν.

Τους ήρωες κρυφοκοίταζα, να συζητούν χαμηλόφωνα.

Μπροστά στο τζάκι που κάπνιζε.

Τα μάτια μου θόλωσαν απ' τον καπνό κι άρχισα να βήχω.

Μια σταλιά ήταν το δωμάτιο.

Σε κείνα τα μέρη, χρησιμοποιούσαν ακόμα σβουνιές ζώων για να ζεσταθούν.

Φτωχοί άνθρωποι και πονεμένοι ήταν.

Και οι αφέντες και οι παραδουλεύτρες.

Μαρία Φουσταλιεράκη 21-3-2017