Φτάνει η στιγμή που πρέπει να επιλέξεις.
Το περίμενες καιρό.
Νόμιζες πως θα 'ταν εύκολο.
Τώρα, στέκεσαι μπροστά σε μια στοίβα αναμνήσεις και
συναισθήματα και τα κοιτάζεις ανήμπορος.
Από απόσταση όλα σου φαίνονται κατάλληλα.
Δε σου πάει καρδιά τίποτα ν' απορρίψεις.
Όσο προχωρά η ώρα, όλα σου φαίνονται αταίριαστα
μεταξύ τους.
Θες όλα να τα κάψεις, όλα να τα ξεχάσεις και απλά
να πας για καφέ.
Μετά σκέφτεσαι πιο ψύχραιμα.
Αναρωτιέσαι μήπως ν' αφήσεις την τύχη να επιλέξει
αντί για σένα.
Είναι κι αυτή μια λύση όταν θολώνεις.
Άσε τον καφέ να κάνει το θαύμα του.
Μετά που θα επιστρέψεις, θα ξέρεις τι είναι άξιο να
τυπωθεί.
Μεταξύ μας, το ‘ξερες απ' την ώρα της σύλληψης.
Μαρία Φουσταλιεράκη 4-3-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...