Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΙΡΕΝΑ ΣΕΝΤΛΕΡ, ΖΙΛΜΠΕΡ ΣΙΝΟΥΕ, ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2018

Διαβάζοντας την ιστορία της Ιρένα Σέντλερ, της γυναίκας που έσωσε τη ζωή 2.500 παιδιών στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν σταμάτησα στιγμή ν' αναρωτιέμαι από τι υλικό είναι φτιαγμένοι οι άνθρωποι που ρισκάρουν τη ζωή τους, που αντέχουν στις κακουχίες, στην εξαθλίωση και στον πόνο για τον ιερότερο των σκοπών: την προστασία της ανθρώπινης ζωής.

Όταν έκλεισα το βιβλίο κατάλαβα πως η ερώτησή μου ήταν λανθασμένη και κατέληξα στο συμπέρασμα πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε κατασκευασμένοι από το ίδιο υλικό, αλλά αυτό που κάνει τη διαφορά ανάμεσά μας, είναι το ανάστημα: το αν είσαι διατεθειμένος να σκύψεις χαμηλά και να σκεπάσεις με το ίδιο σου το κορμί έναν άγνωστο, έναν ξένο, έναν συνάνθρωπο, για να τον προστατέψεις από βέβαιο αφανισμό.

Ποτέ δεν θα πάψω να εντυπωσιάζομαι με εμάς, το ανθρώπινο είδος που με την ίδια ευκολία που παράγουμε θαύματα, κάνουμε ασύλληπτες φρικαλεότητες.

Ο Ζιλμπέρ Σινουέ, ένας καλός συγγραφέας με τεράστιο κύρος, γνωστοποίησε σε όλη την οικουμένη μια παλιά ιστορία, που γνώριζαν λίγοι.

Με εντιμότητα, ειλικρίνεια, χωρίς περιττούς συναισθηματισμούς και συγγραφικές φαμφάρες, ο μαέστρος-συγγραφέας μετέτρεψε σελίδα τη σελίδα έναν απλό, καθημερινό άνθρωπο σε υπεράνθρωπο.

Αυτή την απίθανη, μα αληθινή ιστορία, το ευρύ κοινό την έμαθε το 1999, όταν τρεις μαθήτριες λυκείου στην Αμερική, έγραψαν ένα θεατρικό έργο για έναν εθνικό διαγωνισμό ιστορίας.

Το έργο τους βασίστηκε στη τη ζωή μιας νέας γυναίκας που με αυταπάρνηση, πείσμα, ανδρεία και θέληση, έσωσε 2.500 παιδιά από βέβαιο θάνατο.

Μαρία Φουσταλιεράκη 12-1-2019