Το
άπλωμα των καλοκαιρινών ρούχων για τον περισσότερο κόσμο είναι μια ανιαρή ως
και βαρετή διαδικασία, μα για έναν ονειροπόλο είναι ένας παράδεισος
ποιητικότητας. Στα μάτια ενός ποιητή, τα ρούχα δεν είναι υφάσματα, μα θύμισες
και νοσταλγίες. Βραδιές αλησμόνητες και νωχελικά ξυπνήματα για δύο.
Τα
χειμωνιάτικα ρούχα, τους κρύους μήνες τους πέρασαν στριμωγμένα στο πατάρι, να διηγούνται
ιστορίες με τα κατορθώματά τους.
Ένα
πολύχρωμο και ελαφρύ φόρεμα, η επιτομή του ναρκισσισμού, καυχιόταν πως είχε
κλέψει την παράσταση ένα βράδυ που εμφανίστηκε σε μια βράβευση.
Αμέσως
όμως δέχτηκε επίπληξη από μια σνομπ βραδυνή τουαλέτα, η οποία υποστήριξε, με
την ένρινη ξενική προφορά της, πως αν δεν είσαι total black σε ετικέτα γνωστού
σχεδιαστή, είσαι απλώς ένα ραμμένο ύφασμα. Ανάξιο λόγου και προσοχής. Απορούσε
μάλιστα, πώς η κυρά της που τα γνώριζε αυτά, έπεσε στο παράπτωμα να την
τοποθετήσει, ποια αυτήν!, με τις δευτεράντζες.
Τα
παρεό και τα μαγιώ, όση ώρα τα φορέματα ανταγωνίζονταν σε σημαντικότητα,
γελούσαν σκανδαλιάρικα, γιατί κατά τη γνώμη τους εκείνα είχαν τα πρωτεία και τα
μάτια του κόσμου στραμμένα πάνω τους, τους καλοκαιρινούς μήνες.
Τα
σέξι εσώρουχα χαχάνιζαν όλη την ώρα μέσα στο συρτάρι. Πάντα τα εσώρουχα είχαν
να διηγηθούν τις καλύτερες ιστορίες. Τις πιο τολμηρές και τις πιο πρόστυχες.
Εκμυστηρεύονταν στα ρούχα, που κρατούσαν κάθε φορά την ανάσα τους από την
αγωνία και κοκκίνιζαν, πως η απαλή γυναικεία σάρκα μένει πάντα ανεξίτηλη στα
δάχτυλα και στη μνήμη των αρσενικών. Πως ό, τι και να φορά μια γυναίκα, πάντα
γυμνή θα τη θυμάται ένας άνδρας.
Τα
ανταγωνιστικά φορέματα κατάπιναν τη γλώσσα τους γιατί σε κάθε καινούργια
ιστορία που άκουγαν απ' τις δαντέλες και τα μεταξωτά, θυμόταν πως όσο και να
εντυπωσίαζαν τους πάντες με την πρώτη ματιά, τα ξημερώματα, τσαλακωμένο κουβάρι
περίμεναν να ξημερώσει στο πάτωμα.
Τα
μαγιώ και τα παρεό όλη την ώρα συνέχιζαν να χαχανίζουν αδιάφορα. Ήξεραν πως σύντομα
θα κολυμπούσαν στη θάλασσα. Μόνο αυτό είχε σημασία. Όλο το χειμώνα μετρούσαν μ'
αγωνία αντίστροφα το χρόνο πότε θα 'ρθει το καλοκαίρι.
Μαρία
Φουσταλιεράκη 31-5-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...