ΟΛΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΑΣΥΝΔΕΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ

Στην αρχή σε χαλαρώνει με το τάχα αδιάφορο βλέμμα και μετά σε καθηλώνει με επίμονο φλερτ.

Ένας επίμονος κυνηγός είναι ο έρωτας,

σε αναγκάζει να του χαρίσεις την αμέριστη προσοχή σου.

Έπειτα, σε παίρνει απ' το χέρι και σε οδηγεί σε μια απολαυστική πραγματικότητα.

Μακριά από το αυτιστικό περιβάλλον που έφτιαξες με κόπο και που στο τέλος πείστηκες πως του ανήκεις.

Είναι σκληρή η πραγματικότητα που σου μαθαίνει κάθε φορά ο έρωτας.

Η μηχανική υποστήριξη δεν είναι ζωή, προμελετημένο έγκλημα είναι, αν είσαι αλλεργικός στη ηδονή και στις αλλαγές.

Παρόλο που κάθε πρωτοχρονιά, προσμένεις ν' αλλάξει ο κόσμος γύρω σου.

Όλο το χρόνο εξαργυρώνεις με τέχνη τις χαμένες προσευχές.

Όταν προσευχόσουν παλιά, τότε που ένιωθες κλινικά νεκρός, σ' άκουγε άραγε κανείς;

Όταν συγκρίνεις το σήμερα με το χθες, όλα μοιάζουν ασύνδετα μεταξύ τους και

η πραγματικότητα πολύ νοσηρή για να επιτρέψεις στην απόλαυση να κοιτάξει τις λεπτομέρειες του προσώπου σου.

Φοβάσαι μη δει το ξένο χρέος που με συγκατάβαση χρόνια τώρα κουβαλάς.

Σήμερα που ξύπνησες πραγματικά, έκανες θρύψαλα όλους τους καθρέφτες που βρέθηκαν στο δρόμο σου.

Σε όλους, τα μάτια σου είχαν τη λάμψη των ερωτευμένων.

Μαρία Φουσταλιεράκη 9-8-2017