ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ

Φιλάνθρωπος ύπνος άκουσε παρακλήσεις  

σε όνειρο μου έστειλε άνδρα ιδανικό

λόγια μου ψιθύριζε υπέροχα ποιητικά
όμοιά τους δεν είχαν ακουστεί στο σύμπαν

από αλλοτινές εποχές έφερνε μυρωδιές

ψυχή από διαμαντένια δάκρυα φτιαγμένη

Κοίταζε την ψυχή μου σαν φυλαχτό

βωμό λατρείας μετέτρεψε τον ερωτά μας

ήξερε κάθε έννοια για μένα σημαντική

ρόλο δικού μου Θεού μας είχα μεταλάβει

εκπλήρωνε προφητικά αγέννητες ανάγκες

παραδόθηκα αμαχητί σε όλα τα όνειρά του

Σαν έφυγε ο ύπνος νωχελικά από το κορμί

και ήλιος φώτισε την κάμαρα λίγο αμυδρά

αρνιόμουν πεισματικά τα βλέφαρα ν΄ανοίξω  

δε θέλω να ζω σ’ αυτό τον κόσμο τον πεζό

Σ’ αγαπώ στον ύπνο και στον ξύπνιο

δεν ξέρω ποιον κόσμο να διαλέξω

παντού μέσα εσύ είσαι αγάπη μου

ακούω μια υπέροχη φωνή να με ξυπνά

και δίνω στον άνδρα μου το πρώτο φιλί της καλημέρας….

Μαρία Φουσταλιεράκη 11/10/2015