Έρωτα ήρθες να ξεδιψάσεις
νερό αθάνατης πηγής
Ταξίδευες στις πολεμίστρες
αρχαίων κάστρων
σε χέρια ευγενών γινόσουν
κατάκτησης σιγουριά
Μιλούσες με συστολή σε καρδιές
προφυλαγμένες
με μιας ξεκλείδωνες βαθιά
κρυμμένα μυστικά
Τολμούσες μ’ ανείπωτα αγάπης
να ευλογήσεις
ανθρώπους που διάλεγαν λάθος
κίβδηλα υλικά
Φύτευες λουλούδια σε
παραμελημένους κήπους
με κηπουρού μαεστρία
φρόντιζες να έχουν ευωδιά
Έκλαιγες σε τάφους που
φαρμακώθηκαν μ’ αγάπη
πρόφερες λόγια λατρείας σε μελανά χείλη παντοτινά
Στοίχειωνες άδικα φαντάσματα
μέσα στους αιώνες
να μετανιώνουν αγάπης όρκο
πατημένο διαχρονικά
Κερνούσες παρηγοριά στον
πόνο της απόρριψης
νέες ελπίδες φανέρωνες σ’
απελπισμένη λησμονιά
Παρηγορούσες άτυχους που
επέζησαν από θάνατο
γενναιόδωρο περιβάλλον προσάρμοζες
μυστικά
Νανούριζες με ονειρικά λευκές ερωτικές νύχτες
ερωτευμένους που έλαχε η μοίρα να ζουν χωριστά
Πρόσφερες απόγονους
συνεχιστές ευγνωμοσύνης
δώρο πολύτιμο γέννησης να
μεταδώσει νέα γενιά
Έρωτα
ξεδίψασε στην κόκκινη από
αίμα γάργαρη πηγή
μετάγγιση αγάπης να δώσεις
και να εισπράξεις
το αέναο ταξίδι φρέσκιας
αγάπης να συνεχιστεί
Μαρία Φουσταλιεράκη 4/10/2015
Μαρία μου, παρά πολύ όμορφο!!! Συγχαρητήρια! !!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμα την πένα την κρατάει ο Έρωτας Νάντια μου, εμείς οι κοινοί θνητοί απλά.....αντιγράφουμε! Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!
Διαγραφή