ΜΑΧΗ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ NOY

Απομεσήμερο λαμπρό η αγάπη με το νου είχε θυμώσει

εξουσία είχε αποκτήσει, έσερνε όπου ήθελε την ψυχή

ο νους ανήμπορος να ορθωθεί ύφος ήθελε να υψώσει

διαλεγμένα απ’ τη μοίρα τα περίοπτα είχαν ξεδιπλωθεί

κάποτε ισχυρός ιππότης ήταν με γυαλισμένη πανοπλία

ανίκητος τριγύριζε σε μάχες γενναίες πρόθυμα να ριχτεί

παροπλισμένος στεκόταν τώρα απορημένος σε γωνία

δυσκολευόταν μεγάλη ήττα δημόσια να εξομολογηθεί

έτριζαν οι προσπάθειες όταν στιβαρό χέρι προσπαθούσε

υποσχόταν δυνατά την τιμή πίσω να πάρει θριαμβευτικά

μα με την πανοπλία ζεσταινόταν, είχε θερμάνει ο καιρός

απαραίτητη ήταν σε κρύα μέρη κάποτε που πολεμούσε

αλλά μετοίκησε σε μέρος με κλίμα πάντοτε καλοκαιρινό

η χώρα ένα μοναδικό κάτοικο είχε για πιστό της υπηρέτη

νέος ήταν κι ευγενής σαν τροβαδούρος αγάπης ποιητής

στην εξώπορτα αγάπη παντοτινή περίμενε με λαχτάρα

μπουκέτα με ηλιοτρόπια σκόρπιζε καρτερικά στο διάβα

στο νου όχι στην αγάπη επθυμούσε αγνά να τα χαρίσει

τις ανησυχίες του με μοσχοβολιές αγάπης να διαλύσει

όμορφο τέλος όπως δίνεται πάντα σ' ωραία παραμύθια

ο νους ξεντύθηκε απ’ την πανοπλία του την ανθεκτική

στην αγκαλιά της αγάπης του με προθυμία υποτάχτηκε

τη συνέχεια τραγουδούσαν αγκαλιά μαζί ως την αυγή

Μαρία Φουσταλιεράκη 25-10-2015