Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ



Αγαπημένη φιγούρα στα σκοτεινά ξεπρόβαλε
ευγενικά ήθελε με τη μορφή της να κοινωνήσει
κάθε άβολη αμηχανία μανδύας σιωπής κάλυψε
γνώριμη εικόνα δραπέτευσε από τη φαντασία
άλαλες αναπνοές σταμάτησαν με σπουδαιότητα
το οξυγόνο διασπάστηκε στα αρχικά του μέρη
κύτταρα στον πυρήνα υποδέχτηκαν τρεμάμενα 
αίμα αληθινό για πρώτη φορά και όχι εικασία
μια συστολή έβαψε τα συνεσταλμένα μάγουλα
έρωτα ντύθηκαν κι ομόρφυναν όλες οι αισθήσεις
τα βλέφαρα αρχέγονα νέα όνειρα παγίδευσαν
σκηνές μέλλοντος ξεκίνησαν να σχεδιάζουν
πινέλα χρώμα έκλεβαν από ουράνιες παλέτες
τον πίνακα τους ζωγράφισαν με δεξιοτεχνία
και σαν απόκαμαν από αγαλλίαση χορτασμένα
σε κόχες ματιών κούρνιασαν για προστασία
μη βεβηλώσει τα όνειρα η ζωή παρακαλούσαν
να πρέπει να ζεις στη γη είναι σαν αυτοκτονία

Μαρία Φουσταλιεράκη 26-10-2015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας...