ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ

Αστέρια της αρέσει να φορά για περιδέραιο η πολιτεία

προβολέας νυχτερινός φωτίζει περάσματα σε φαντασία

ανίκανες είναι οι ψυχές ν’ αντισταθούνε στον πειρασμό

σε καημών ρείθρα βλέποντας οι πόθοι να σκοντάφτουν

ξένος έφτασε σε μεσαιωνική πόλη με μοντέρνα ιστορία

με διαβατήριο πλαστό κινείται αδιάκοπα σε όλα τα μουσεία

εκεί μέσα σε πλήρες ολόγραμμα μεταμορφώνεται μελλοντικό

διακαώς επιθυμεί ν’ απορροφήσει των προστριβών τον πόνο

καινούργια ερωτικά βήματα τον καλούνε να πηδήξει στο κενό

τα πατήματα του δοκιμάζονται από παλιά αν τον βαστάνε

πύρινο τους φτιάχνει περίβλημα αγάπης δοκιμαστικό

πυροσβεστήρες έχει παραμάσχαλα μην τον κάψουν

ταξιδιώτης με τυφλό συνταξιδευτή έχει για μόνιμο οδηγό

γενναίες αποφάσεις περιμένει ν’ ακούσει για τους δύο

το άγνωστο μέλλον με λώρο σφιγμένο είναι παρελθοντικό

δόντια λιονταριού κυνηγά στη σαβάνα να τον κόψει

τον αγώνα του παρακολουθεί ένας θεατής μοναδικός

το αίμα λαχταρά ηδονικά πότε από τη μύτη θα μυρίσει

μονάχα η οσμή του θα το καταστήσει γνήσια αληθινό

τρέμοντας προσμένει το ματωμένο δάχτυλο στο στόμα

τ' άγνωστα χείλη περιμένει μια ζωή ν’ ανοίξουν ερμητικά
άλικα να τα βάψει για πάντα μήπως γίνουνε έρωτα χρώμα

σε συμβόλαιο ζωής να υπογράψει με αγράμματο σταυρό

προσφέροντας και θυσιάζοντας το ιερό αίμα και το σώμα

Μαρία Φουσταλιεράκη 20/10/2015