ΚΑΘΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ

Αν μου ζητούσαν να διαλέξω

για τελευταία ύπαρξη μια στιγμή

μια εικόνα μόνο αν μπορώ να επιλέξω

συντροφιά να έχω παντοτινή

καθόλου δε διστάζω να το φωνάξω

το έχω σκεφτεί από καιρό

τη δική σου υπέροχη μορφή

στο αιώνιο κρεβάτι θα ‘θελα να πάρω

ένα μόνο ιδιαίτερό μας λεπτό

τότε που στα μάτια σου είδα ξαπλωμένο

τον πόθο να ριγεί στο πρώτο σ’ αγαπώ

Αν μου ζητούσαν ακόλουθο στο θάνατο

πιστό να διαλέξω συντροφιάς

για τελευταίο χάδι θαλπωρής

το δικό σου το τρεμάμενο εγώ θέλω

αυτό που έχω κρύψει με λατρεία

σε πελαγίσιο κρεβάτι αναστεναγμών

τότε που έτρεμες και φοβόσουν

από το ερωτικό σου άγγιγμα

μήπως μαγικά εξαϋλωθώ

Αν μου ζητούσαν με προθυμία
ν’ ανταλλάξω

μια αιωνιότητα για μια στιγμή

τη θεϊκή ένωση των κορμιών μας

θα επέλεγα για στιγμή μοναδική

αυτή που ανεξίτηλα

σε κάθε κύτταρο έχω αποτυπώσει

μοίρα όταν μετέφραζε σε γλώσσα μαγική

τις ίδιες αγωνίες όταν κραύγαζε
και των δυο μας η διψασμένη ψυχή

Αν με ρωτούσαν εάν πιστεύω
πως διαθέτω δύναμη πολύ

τη ζωή μου αν θα δίσταζα να θυσιάσω

για χάρη ιδανικών μου σημαντικών

χωρίς αμφιβολία στο θάνατο

την ύπαρξη μου δώρο θα 'κανα

αρκεί πνοή ζωής σε σένα μάτια μου
μέσα στους αιώνες να χαριστεί

Με ρώτησες κάποτε ερωτά μου
σε μια ανύποπτη στιγμή

τι θα ήμουν διατεθειμένη εγώ να κάνω

για να σου δείξω πόσο πολύ σε αγαπώ

χαμογέλασα και μόνο στο άκουσμά της

περίμενέ με και θα δεις
μόνο για σένα

στην επόμενη ζωή θα ξαναγεννηθώ

Μαρία Φουσταλιεράκη 5/10/2015